De voordeur open, wandelwagen in de gang zetten, jassen uit, schoenen uit… hè jasses. Poep aan de schoen. Waar is dat nou weer gebeurd? Het overkomt me met regelmaat. Niet bij mij maar wel bij mijn bijna kleuter. En met alle respect, maar ik word er zo langzamerhand schijtziek van. Om maar even in dezelfde taal te blijven. Hondenpoep. Volksergernis nummer 1! Pak een willekeurig klanttevredenheidsonderzoek van een willekeurige gemeente erbij en gegarandeerd dat hondenpoep in de top 10 van ergernissen staat. Zo niet op nummer 1.
Kijk, dat je een hond hebt, daar heb ik alle begrip voor. Het is je trouwe metgezel, je maat, je allerliefste viervoeter en ga zo maar door. Maar dat je dan niet in staat bent om de drollen van je allerliefste hondje op te ruimen als ie weer in het gras, of erger op de stoep heeft gepoept, dat gaat er bij mij echt niet in! En ga nou niet roepen dat je altijd alle poep van je beestje opruimt, want dat is niet zo. Mijn vaste looproute naar het winkelcentrum ligt bezaait met drollen. Het ligt zelfs op de trottoirbanden van de gezellige perkjes. Die trottoirbanden waar mijn zoontje zo graag overheen loopt, omdat hij bezig is om zijn evenwicht te oefenen. U voelt hem aankomen…
Het meest asociale vind ik nog dat er hondenbezitters zijn die hun hond laten poepen op het grasveldje in de buurt van een speeltuin. Die mensen hebben een plaat voor hun hoofd. Dat is niet denken om de medemens zeg maar. En het wordt helemaal erg als je constateert dat er zelfs hondenbezitters hun viervoeter laten poepen ín de speeltuin. Ik heb daar echt geen woorden voor. Hoe asociaal bén je dan? De poepluiers van mijn kind leg ik toch ook niet voor jouw voordeur?
Lieve hondenbezitters: ik vind het hartstikke leuk dat jullie genieten van je hond. Maar echt, ik zit niet op de poep van je hond te wachten. Ruim het op! Daar maak je Stadshagen een stuk leefbaarder door.
Linda Westerkamp
Inwoner van Stadshagen
