Nee, niet eentje, het zijn er wel 300! Nadat herder Tjitse Terpstra met zijn fluitje de kudde in beweging heeft gezet gaat het leidschaap achter hem aan en komen er meer spreekwoordelijke volgers. Woensdagmiddag zou de oversteek naar de overkant van het Zwartewater worden ondernomen. Holtenbroek en het Westerveldse Bos zijn plat gegraasd, vandaag en de komende vijf weken is Stadshagen aan de beurt.
Terpstra kijkt zijn ogen uit. Nee niet naar zijn kudde, maar naar de tientallen bewoners uit de wijk, die zijn afgekomen op de melding in StadshagenNieuws, dat er een bijzondere gebeurtenis zou plaatsvinden. Een spectacle trés ordinaire, zouden de Fransen zeggen. En het ís ook een spektakel om te zien, hoe die grote kudde zich over de Twistvlietbrug wurmt. Een dergelijk schouwspel vind je eigenlijk alleen nog maar hoog in de bergen in de Dolomieten. Logisch dat ook de lijn1-bus even van de dienstregeling afwijkt.
Toeschouwers gaan spontaan op hun knieën, als is de paus in aantocht of de Goede Herder zelf. Want zeg nou zelf, je moet je toch echt met je camera verlagen tot het niveau van een schaap, wil je schaapachtigheid scherp kunnen vereeuwigen. Tussen de schapen dartelen zo’n dertig lammeren, die Stadshagen nieuwsgierig binnenlopen, als kopers van een nieuwe woning. ‘Ik denk niet dat het thuis goed zal vallen als ik die gemarineerde lamskoteletjes vanavond op tafel zet’, geeft een jonge moeder met peuter op de heupen. Haar buurvrouw relativeert: ‘Tja, het stikt in deze wijk van de beesten en dan ligt alles wat je aan wild en gevogelte op tafel zet uiterst gevoelig’
Voor je het weet is de kudde je, net als de Tourkaravaan, alweer gepasseerd. Wat overblijft is een spoor aan groene en bruine schapenkeutels. Door de grazers of mensenvoeten platgetrapt, als de pepernoten bij de intocht van Sinterklaas. Een peuter van een jaar of 3 is boos op zijn moeder, omdat de schapen geen luier aan hebben en hij die wel verplicht moet dragen. ‘Niet zo mekkeren’ is haar door de situatie ingegeven reactie. Toch zoekt ze weer de verbinding, door het met hem eens te zijn dat de schapen wel es beter hun billen kunnen afvegen. Dat dan weer wel.
Wie spijoptant is en het spectacle trés ordinaire toch graag wil zien, zal over vijf weken een vrije middag moeten nemen. Dan is het gras op de geluidswal in de Breecamp op en voltrekt zich hetzelfde ritueel, maar dan in tegengestelde richting. Volg StadshagenNieuws en je bent van alles op de hoogte.
En je hoeft geen veganist te zijn om het opvoedkundig onbetamelijk te vinden om die avond lamskoteletjes op tafel te zetten. Gemarineerd noch ongemarineerd.
